7 juli 2020

DVN Statement Sensor Vergoeding en Ronde Tafel

Diabetesvereniging Nederland vindt dat hulpmiddelen vergoed moeten worden voor iedereen met diabetes die dat nodig heeft. Dat geldt voor insulinepompen en sensoren.
Beide hulpmiddelen stellen mensen met diabetes in staat om zelf hun diabetes beter te managen.

Hulpmiddelen stellen mensen met diabetes in staat om zelf hun diabetes beter te managen. Ze realiseren betere bloedglucosewaardes (Time-in-Range), voorkomen diabetescomplicaties (nu en in de toekomst) en zorgen ervoor dat mensen met diabetes normaal deel kunnen nemen aan de maatschappij.

Al is het absurd om op bovenstaande een prijskaartje te hangen, zijn we er van overtuigd dat de extra investering in sensoren zich dubbel en dwars terugverdient door een verminderde zorgbehoefte en vergrote maatschappelijke participatie in de toekomst.

Tot op heden lukt het, binnen de huidige zorg, voor het overgrote deel van de mensen met diabetes niet om het gestelde behandeldoel te behalen. De mensen die het wel lukt kost het doorgaans veel moeite en opoffering.
De weg naar verbetering ligt voor een groot deel in technologische innovaties zoals sensoren, die mensen als een soort navigatiesysteem kan behouden voor te lage en te hoge bloedsuikerwaarden.  

De glucosesensor is dus geen gadget, geen luxe en geen ‘aanvulling op’ maar voor een grote groep van de mensen met diabetes optimale en noodzakelijke zorg.

Wij roepen de leden van de Ronde Tafel Diabeteszorg, het Zorginstituut Nederland en de Minister dan ook op om alle glucose sensoren zo snel mogelijk en breed toegankelijk te maken.

Komende vrijdag is de Ronde Tafel Diabeteszorg. De afgevaardigde vanuit de DVN zal bovenstaand statement (nogmaals) meegeven.  

Ook willen we ingaan op de brief van Minister Van Rijn waarin hij schrijft;

“Zowel vanuit het Zorginstituut als vanuit de Rondetafel Diabeteszorg zijn er geen aanwijzingen uit wetenschappelijke bronnen dat uitbreiding van indicaties voor sensortechnologie, met name rt-CGM noodzakelijk is. Op grond daarvan is er geen aanleiding om een nader onderzoek uit te voeren.”

Wij zullen navragen hoe deze informatie bij de minister terecht is gekomen.
Daarbij vragen we de Ronde Tafel, het Zorginstituut Nederland en de Minister ook om een omgekeerde bewijslast;

• Waarom worden sensoren niet breed vergoed?
• Waarom worden sensoren niet vergoed terwijl dit in naburige landen wel zo is?
• Waarom is het huidige wetenschappelijke bewijs niet voldoende om tot brede vergoeding over te gaan?
• Zijn er wetenschappelijk gegronde redenen om eraan te twijfelen dat een brede sensor vergoeding een goed idee is?
• Wat zijn indicaties om iemand geen sensor aan te bieden?