Met een glucosesensor inzicht krijgen in je bloedsuiker bij diabetes type 2

Wanneer krijg je een sensor vergoed?

Bij diabetes type 2 krijg je de sensortechnologie alleen vergoed als je een intensief insulineschema volgt. Met andere woorden: als je vier keer per dag insuline spuit.

In alle andere gevallen betaal je de sensor zelf. Toch kiezen veel mensen met diabetes type 2 ervoor om periodiek, bijvoorbeeld jaarlijks, twee weken hun waarden te meten met een sensor.

Hoe dat voor Angela uitpakte, lees je hieronder.

Een bijzonder verjaardagscadeau

“Wat ik graag voor mijn verjaardag wilde?” werd mij dit voorjaar gevraagd. Eindelijk had ik een mooi antwoord: een FSL-sensor.

Zo begon voor mij twee weken lang experimenteren met eten en bewegen. Een ervaring die ik iedereen met diabetes type 2 gun. Je ziet namelijk precies wat goed voor je is en wat nóg beter voor je is.

Mijn achtergrond

Ik heb al 25 jaar diabetes type 2. Met veel lichaamsbeweging en het beperken van koolhydraten probeer ik mijn waarden te managen. Tot nu toe lukt dat met leefstijl en een paar pillen. Mijn HbA1c blijft rond de 53. Maar ja, ik ben ook maar een mens. Altijd streng zijn voor mezelf is echt te veel gevraagd.

Leven met verleidingen

Ooit zei ik op een congres dat het managen van diabetes type 2 voelt als een verblijf op Temptation Island. Overal en altijd zijn er verleidingen waar ik nee tegen moet zeggen.

Al jaren vroeg ik me af: wat gebeurt er met mijn bloedsuiker als ik een keer ja zeg? Bijvoorbeeld tegen die lekkere chipolatataart of een broodje tonijnsalade?

Eerste experiment

Op maandag 31 mei kreeg ik mijn FSL-sensor. Direct nam ik de proef op de som. Het was feest, dus ik at stokbrood, een ijsje en dronk een paar glaasjes cider.

Twee uur later zag ik mijn bloedsuiker stijgen naar 13! Moet ik dan echt nóóit meer iets met koolhydraten eten? Mijn moed zonk me in de schoenen.

Gelukkig ontdekte ik de volgende dag de oorzaak: de cider was alcoholvrij en dus vol suiker.

Herkansing

Die avond probeerde ik het opnieuw: stokbrood, een ijsje en water erbij. Dit keer kwam mijn bloedsuiker niet verder dan 9. Dat voelde meteen als een opluchting.

Meer experimenten

Ik bleef de rest van de 14 dagen experimenteren. Wat gebeurt er na drie Bastogne-koeken? Het antwoord: mijn bloedsuiker stijgt te veel. Maar bij één koek bleef alles keurig.

Ook probeerde ik het bekende ‘DM2-loopje’. Na het avondeten zonder wandelen kwam mijn bloedsuiker boven de 9. Maar zodra ik rustig ging fietsen of wandelen direct na het eten, bleef de piek uit.

Wat ik heb geleerd

Na 14 dagen weet ik weer precies wat goed en wat beter voor me is. Ik kan de 80-20-regel toepassen:

• 80% van de tijd mijn leefstijl volgen: bewegen en koolhydraatarm eten.
• 20% genieten, maar met mate: een mini Magnum, één koekje of die heerlijke chipolatataart bij een speciale gelegenheid.

Een waardevol cadeau

Deze ervaring gaf me de motivatie terug die ik even kwijt was. Ik denk dat ik dit cadeau over een paar jaar weer vraag. Eigenlijk zou iedereen met diabetes type 2 dit een keer moeten doen.

Meer lezen over sensorgebruik bij diabetes type 2

Ervaringen met glucosesensor bij type 2
Glucosesensor bij diabetes type 2