Ik wilde alle risico’s weten

Ida kreeg twee keer borstkanker, beide keren wilde ze graag weten wat de diabetes voor invloed had op haar behandeling. Dat bleek niet eenvoudig.

“Een groot verschil tussen kanker en diabetes hebben, zijn de reacties uit je omgeving. Iedereen vond het vreselijk dat ik borstkanker had. Terwijl kanker – als je geluk hebt – een eindpunt heeft, diabetes niet. Dat je daarmee ‘levenslang’ worstelt, vergeten mensen vaak. Ik zou alle psychologische hulp die ik bij mijn kanker kreeg aangeboden, en waar ik veel baat bij had, ook mensen met diabetes gunnen.

Extra problemen door diabetes?

De eerste keer dat ik borstkanker kreeg was in 2013. Het was een relatief kleine tumor en er was twijfel of chemotherapie nodig was. Toen was mijn vraag: kan ik extra problemen verwachten omdat ik diabetes heb? Neuropathie is een complicatie bij chemotherapie, zou ik daar met 25 jaar diabetes in mijn lijf meer kans op hebben? Ik vond dat ik een betere behandelkeuze kon maken als ik de risico’s op de lange termijn zou kennen.

De oncoloog in een regionaal ziekenhuis kon het me niet vertellen. Eerst was ik daar boos om, maar een vriendin zei: “Hou op met sikkeneuren en zoek een arts die het wel weet.” Bij het UMCG in Groningen wisten ze al meer, maar ook daar verbaasde het me dat er maar weinig informatie over de combinatie diabetes en kanker bestond. Ik was best teleurgesteld, ik was toch niet de eerste vrouw met diabetes die borstkanker kreeg?

Weinig kennis van diabetes

Ook verpleegkundigen hadden weinig kennis van diabetes. Zo vroeg een verpleegkundige of ik ook nog andere insuline had behalve dat pompje. Dat soort dingen maakten me onrustig. Uiteindelijk heb ik samen met vriendinnen uit de medische wereld van alles zelf opgezocht – en bar weinig gevonden. Ik concludeerde toen maar nuchter: als er niets bekend is over de behandeling van kanker bij diabetes, dan zal het wel niet veel anders zijn dan bij ‘gewone’ mensen.

Toen ik voor de tweede keer borstkanker kreeg, schrok ik enorm. Ga ik nu dood? Wat moet ik allemaal regelen? Ook deze keer had ik mazzel; opnieuw had ik een milde vorm. Uiteindelijk was chemo niet nodig, ik kreeg wel operaties en bestralingen.

Intussen was de medische wetenschap vier jaar verder, maar helaas was er nog steeds weinig informatie over de langetermijneffecten bij diabetes. Persoonlijk kan ik niet zeggen dat de behandelingen die ik onderging van invloed waren op mijn diabetes. Mijn bloedglucosewaarden schommelden altijd al, dat was niet veel anders tijdens de kankerbehandeling. En over de lange termijn kan ik nog niets zeggen.

Warme steun

Beide kankerepisodes heb ik veel gehad aan de warme en praktische steun van mijn zoon, familie en vrienden. Zij hielpen mij erdoorheen. En ik voelde me erg gesteund door mijn eigen internist. Ik ken haar al lang, ze was enorm betrokken en mailde geregeld. Verder hielp het om afleiding te zoeken, ik ben altijd blijven werken, dat vond ik fijn. Ik krijg nog regelmatig controles, maar heb het kankerdossier echt achter me gelaten. Ik focus me op de toekomst, zo wil ik dit jaar de wandelchallenge van de Bas van de Goor Foundation naar Santiago gaan lopen.”

Dit interview is eerder gepubliceerd in ledenmagazine Diabc.