Mijn arts stuurde gelijk een ambulance
Het coronavirus beangstigt mensen met diabetes extra, omdat zij in de risicogroep vallen. Acteur Mario Perton (31) heeft sinds zijn negende diabetes type 1 en is al jaren actief voor de Sugarkidsclub. Hij kreeg alle corona-symptomen en kwam in het ziekenhuis terecht.
Wat gebeurde er met je half maart?
“Ik had maandenlang super strakke waarden, maar half maart kreeg ik ineens last van hele hoge bloedglucosewaarden, gecombineerd met braken, lichte verhoging en hoesten. Ik heb het toen nog twee dagen aangekeken en belde daarna met de arts, die gelijk een ambulance stuurde. Dat was zo onwerkelijk: door volledig ingepakte broeders werd ik naar het ziekenhuis vervoerd, het leek wel alsof in naar de maan ging. Heel beangstigend.”
Hoe werd je opgevangen in het ziekenhuis?
“Doordat ik alle symptomen van corona had werd ik gelijk getest, maar die uitslag duurde twee dagen. Intussen lag ik op de spoedeisende hulp met mensen die veel zieker waren dan ik en soms al aan de beademing lagen. Ik kreeg allemaal nare vragen over reanimeren en zo, dingen waar je liever niet aan denkt. Ze bereiden je voor op het ergste en dat maakte me wel eenzaam en verdrietig. Maar ik snapte het wel, het hoorde bij het protocol.”
Kreeg je een speciale behandeling vanwege de diabetes?
“Het suffe was dat ik in alle hectiek het sensorkastje van mijn Freestyle Libre thuis had laten liggen. Mijn partner mocht dat niet langsbrengen vanwege besmettingsgevaar. Daardoor moesten de verpleegkundigen negen keer per dag mijn bloedwaarden komen prikken. Dat betekende negen keer per dag schone mondkapjes en beschermende kleding. Ik heb toen wel duizend keer sorry gezegd. Mijn tip is dus: vergeet nooit al je diabetesspullen mee te nemen als je naar het ziekenhuis moet.”
Wanneer werd duidelijk dat het geen corona was?
“Na twee hele lange dagen wachten bleek dat ik een ander griepvirus had en geen corona. Gelukkig! Toen mocht ik naar een andere afdeling en mocht ik ook weer een keer dag van één iemand bezoek ontvangen. Daarvoor lag ik alleen. Ik ben best wel wat gewend, maar je moet wel stevig in je schoenen staan, wil je hier niet door geraakt worden. Ik heb ook diep respect voor de zorgverleners. Wat zij nu elke dag meemaken, is onvoorstelbaar zwaar.”
Hoe ging het toen je weer naar huis mocht?
“Na vijf dagen ziekenhuis waren mijn bloedglucosewaarden weer op normaal niveau en mocht ik naar huis. Omdat een van mijn verpleegkundigen wel corona bleek te hebben, moest ik alsnog twee weken in quarantaine. Dat heb ik keurig gedaan. Ik sliep nog veel en keek verder naar series of zat even in de tuin. Ondertussen kreeg ik veel lieve telefoontjes en berichtjes van familie, vrienden, collega’s en mijn fans. Iedereen leefde enorm mee, dat was bijzonder fijn.”
Heb je nog tips voor mensen met diabetes?
“Zeker! Als je klachten hebt? Trek dan meteen aan de bel. Ik heb veel te lang gewacht. In het ziekenhuis zeiden ze dat ook. Kom, bel, laat van je horen. Cijfer jezelf niet weg. De zorg gaat gewoon door, ook voor andere zaken dan corona. Voor mezelf is dat wel een eyeopener. Verder gaat het goed en eten we vandaag taart omdat ik weer naar buiten mag. Wat dat betreft vind ik het ook mooi dat er zoveel lieve dingen gebeuren in ons land. Ik hoop dat dit zo blijft.’