Soms schiet ik in de paniekstand
Hoe ga je om met het coronavirus als je diabetes hebt? Marcel van Kleef (45) heeft diabetes type 1 sinds zijn 33ste en werkt als buschauffeur in Brabant. Hij vertelt hoe hij zich staande houdt in deze onzekere tijd.
Hoe gaat het met je?
“Sinds half maart zit ik thuis vanwege verkoudheidsklachten. Het lijkt erg op mijn jaarlijkse hooikoorts, maar de bedrijfsarts was klip en klaar: ‘Je bent verkouden en je zit in de risicogroep, dus je blijft preventief thuis’, zei hij. Ik voelde me wel even schuldig richting mijn collega’s; veel liever zou ik gewoon op de bus rijden, maar dat gaat nu niet. Toen ik begin maart nog werkte voelde het al vervreemdend. Ik maakte de bus schoon met ontsmettingsdoekjes, maar was toch angstig. Het is zo gek dat je ineens bij de groep ‘kwetsbare mensen’ hoort.”
Wat doe je om corona te voorkomen?
“Ik woon vlakbij Breda, een van de hotspots van de epidemie. Je ziet hier niemand op straat als het niet hoeft. Zelf ben ik ook extra voorzichtig. Ik ben de hele dag thuis en ga alleen nog naar buiten voor een ommetje of mijn boodschappen en dan heb ik handschoentjes aan. Verder maak ik alles extra goed schoon en bezoek ik mijn ouders niet meer.”
Hoe houd je jezelf fysiek en mentaal fit?
“Eerlijk gezegd kook ik altijd al gezond met veel verse groenten, vlees of vis. Ik eet wel meer vers fruit. Verder probeer ik mijn gemoed goed te houden door niet de hele dag naar het nieuws te kijken. Om niet te gaan piekeren kijk ik alleen ’s ochtends en ’s avonds naar de berichtgeving van het RIVM en de NOS. Verder heb ik nu alle tijd om aan mijn familiestamboom te werken. Of ik schoffel wat in onze Engelse cottagetuin, dat is gelijk goed voor mijn beweging.”
Hoe kom je aan informatie over diabetes en corona?
“Op Facebook zit ik in enkele diabetesgroepen, daar komt van alles voorbij. Ik heb veel aan de groep met mensen die ook een Omnipod gebruiken, wat dat betreft krijg ik genoeg informatie.”
Hoe kijk je naar de toekomst?
“Zolang de coronacrisis voortduurt zit ik nog thuis, daar moet ik me in schikken. Ik zou het wel fijn vinden als mijn partner weer thuis is, hij is een Brit en ging naar Engeland om zijn paspoort te verlengen. Het lukte hem niet om terug te komen. We zouden samen een rondreis door Marokko maken binnenkort, maar dat zit er natuurlijk niet in. We skypen gelukkig elke dag. En natuurlijk schiet ik soms in de paniekstand, vooral toen ik die heftige tv-beelden zag van het Amphia Ziekenhuis, waar ik normaal altijd naartoe ga voor mijn diabeteszorg. Toen greep het me wel even aan. Verder moeten we er maar het beste van maken.”