Diabetesvereniging Nederland

Sla het menu over
  • Contact
  • Informatie voor
  • Over DVN
  • Inloggen
help mee

Ik slaap hier als een baby

Erik en zijn vriendin Rosemieke verruilden in 2018 hun drukke woonplaats Amsterdam voor de Achterhoek. “Mijn bloedglucosewaarden zijn nu veel beter in balans– puur omdat ik de hele dag in beweging ben, mijn lijf beter aanvoel en meer ontspannen ben.”

“Als kind ben ik opgegroeid op een boerderij. Mijn twee broers en ik hadden alle ruimte om in de vrije natuur te spelen. Lekker fikkie stoken, hutten bouwen. In Amsterdam miste ik dat buitenleven heel erg. Het ritme van de seizoenen ging min of meer aan mij voorbij. Als ik een tijdje niet in het park was geweest, had ik niet eens door dat de magnolia’s al in bloei stonden. 

Lichaamsgevoel kwijt

Mijn leven in de stad begon zijn weerslag op mijn diabetes te krijgen. Als jonge dertiger fietste ik nog van de ene naar de andere afspraak, maar toen mijn bedrijf begon te groeien, zat ik vaker achter mijn bureau. Mijn vriendin en ik gingen samenwonen en vanaf dat moment ging ik minder regelmatig de stad in. Hierdoor was ik steeds vaker bezig om mijn bloedsuikers omlaag te spuiten. Terwijl ik voorheen altijd goed ingesteld was. Sinds de diagnose op mijn 32ste had ik vrij snel geleerd op mijn lichaamsgevoel te vertrouwen. Maar hoe meer ik mezelf moest controleren, hoe meer ik dat gevoel kwijtraakte. 

Rosemieke gaf aan dat ze niet voor altijd in Amsterdam wilde wonen. Zij is ook vormgever en we droomden van een groot werkatelier buiten de stad. Toen zij in 2018 zwanger raakte, besloten we niet langer te wachten. Inmiddels wonen we tussen de bomen, bloemen en beesten in de Achterhoek. Een groene stek met een camperplaats en een bed and breakfast die we meteen konden verhuren. Naast ons huis staat een oude schuur die we gebruiken als atelier en werkplaats. 

Beter in balans

Ik vind het hier fantastisch. ‘s Ochtends rond half acht maakt onze dochter Woesje ons wakker, eten we samen havermoutpap en maken we de ontbijtjes voor de gasten. Daarna geven we de katten en kippen te eten, rapen we de eitjes en gaan we aan het werk: schoonmaken, tuinieren, klussen of vormgeven. Ik heb het drukker dan ooit. In Amsterdam was het ‘s avonds gewoon klaar, maar hier is altijd wat te repareren of te creëren. Het is de kunst om te gaan zitten en even niks te doen, de rust erin te brengen. Toch zijn mijn bloedglucosewaarden veel beter in balans dan in Amsterdam. Puur omdat ik de hele dag in beweging ben, mijn lijf beter aanvoel en meer ontspannen ben. Voorheen kon ik nog wel eens piekeren; over werk, over lastige opdrachtgevers. Maar hier, na een dag buiten werken, is mijn hoofd leeg. Ik slaap als een baby. 

Soms verlang ik naar het leven in de stad. Ik vind het jammer dat ik mijn vrienden minder vaak zie, mis de kroegen en de musea. Daar liep ik wel tegenaan hier. Maar ik zou niet meer terug willen. Als je over de veertig bent, is het extra belangrijk dat je voldoende beweegt en lekker in je lijf zit. Zeker met diabetes. Voor mij gaat dat makkelijker waar ik nu ben, in de gezonde buitenlucht.”

Dit interview is gepubliceerd in Diabc nummer 3: la Dolce Vita.

Ook Diabc ontvangen? Word lid!