Ook dit gaat weer voorbij
Het coronavirus houdt ons allemaal bezig. De ruim 1,2 miljoen mensen met diabetes voelen zich extra kwetsbaar. Dana Ploeger (49), coach en journalist, diabetes type Lada sinds haar 40ste vertelt hoe zij de moed erin houdt.
Hoe gaat het met je?
“Gelukkig nog goed. Ik voel me prima, al slaap ik wel wat minder goed. Ook maakte ik me even zorgen om mijn zoon die van de week koorts kreeg; hij woont in een studentenhuis en nu kon ik niets voor hem betekenen. Maar hij is alweer beter. Verder werk ik gewoon door. Zowel mijn journalistieke interviews als mijn coachgesprekken heb ik overgezet op videobellen en dat werkt prima.”
Wat doe je om corona te voorkomen?
“Vanaf het moment dat het in Brabant speelde ben ik voorzichtig, ik zie niemand buiten mijn gezinsleden. Mijn man heeft een praktijk fysiotherapie en gaat als hij thuiskomt voor de zekerheid eerst douchen. Ook mijn dochters spreken niet meer met vrienden af. Misschien overdreven, maar ze snappen het goed en zijn heel lief. Als ik naar buiten ga, doe ik handschoenen aan en ik was mijn handen vaak. Ook poets ik elke dag alle deurklinken en de wc en vervang dan de handdoeken en vaatdoeken. Better safe than sorry.”
Hoe houd je jezelf fysiek en mentaal fit?
“Ik eet veganistisch met veel verse groenten en fruit. Dat sterkt me nu, want ik voel me fit. Ik drink ’s ochtends wat water met een theelepel kurkuma, dat zou immuun-versterkend werken. Verder doe ik aan snelwandelen en yoga: ik ben al jaren fan van yogajuf Andriene uit Texas, haar lessen staan gratis op YouTube. Ook mediteer ik geregeld, vooral de meditaties van dr. Joe Dispenza spreken me aan. In zijn geleide meditaties visualiseer je je ideale, gezonde zelf. Dat geeft vertrouwen.”
Hoe kom je aan informatie over diabetes en corona?
“Ik probeer me niet de hele dag met corona bezig te houden – al is dat lastig – maar ik zoek gerichte informatie. Ik las een interessant interview met hoogleraar diabetologie Hanno Pijl op de site van het Diabetesfonds waarin hij stelt dat vooral mensen met instabiele glucosewaarden risico lopen, dat heb ik gelijk naar mijn moeder en zussen gestuurd, zij zijn soms extra bezorgd. Dit stelde hen gerust, want ik heb een HbA1c van 50 mmol/l. Ik vond het wel jammer dat mijn jaargesprek werd afgezegd door het ziekenhuis, ik was erg benieuwd naar mijn nieuwste waarden. Maar dat is totaal niet belangrijk nu.”
Hoe kijk je naar de toekomst?
“Ik vind het bijzonder dat er nu zoveel mooie dingen gebeuren. De stad is zo rustig, de lucht zo schoon. En dan al die lieve initiatieven die ontstaan. Ik vroeg mijn oude alleenstaande buurman of we voor hem konden koken. Hij redde zich nog, maar ik vond het toch fijn hem dat te laten weten. Verder vertrouw ik erop dat ook dit weer voorbij gaat. Mij helpt het om dan naar de natuur te kijken, naar de zon die maar blijft schijnen. Dat geeft moed.”