Meer dan tien jaar geleden stond Vincent Tersteeg (40, automonteur, nog steeds snelheidsduivel, diabetes type 1 sinds zijn 11e ) in Diabc. Hoe gaat het nu met hem?
Meer dan tien jaar geleden stond Vincent Tersteeg (40, automonteur, nog steeds snelheidsduivel, diabetes type 1 sinds zijn 11e ) in Diabc. Hoe gaat het nu met hem?
In 2014 vertelde Vincent, toen 28, in Diabc: “Het mooie van de Stockcar FII-klasse is dat je je voorliggers mag wegduwen en door de bochten kunt driften. Het is veel ruiger dan bijvoorbeeld de Formule 1.
Tijdens een wedstrijddag rij je vier races van een kwartier, met pauze. Voor elke manch neem ik iets te eten en spuit ik minder insuline, want door de adrenaline verbrand ik meer koolhydraten. Het gaat
altijd goed, al schoot laatst mijn infuus los tijdens het rijden, waarschijnlijk door het zweten. Ik draag mijn pomp altijd bij mijn buik, precies boven de zespuntsgordel, zodat hij niet bekneld kan raken. Achteraf is het gissen, maar als de pomp niet was losgeraakt, had ik misschien een betere race gereden. Goede bloedwaardes zorgen voor betere prestaties.”
“Het gaat goed met me, druk met de kinderen en hun autoracen en karten. Mijn vader, moeder en vrouw hebben allemaal geautocrost of geracet. Drie generaties dus nu. Zelf ben ik gestopt met de Stockcar FII-klasse. Ik heb een auto omgebouwd tot raceauto voor mijn dochter Amber (11). Mijn zoon Tigo (9) kart. Voor hem ben ik ook een auto aan het bouwen. Soms ben ik zo druk met mijn kinderen dat ik mijn diabetes vergeet. Doordeweeks gaat het goed, in het weekend op de autoracedagen moet ik wat beter opletten. Sinds ik de sensor vergoed krijg, gaat het een stuk makkelijker. Nu krijg ik een alarm op mijn telefoon als ik actie moet ondernemen.”
Amber (11): “Ik heb lang gekeken bij het autoracen van mijn vader en nu race ik zelf. Heel hard. Soms ga ik te hard een bocht in en moet ik bijremmen. Mijn opa en vader hebben allebei diabetes type 1. Mijn vader praat wel iets teveel over autoracen. Dan krijg ik na een wedstrijd zoveel adviezen dat ik ze niet allemaal kan onthouden. Als hij een hyper heeft, wordt hij wat te fanatiek. En boos om dingen waar je niet boos om hoeft te worden. Leuk is samen een hypo vieren. Mijn broertje en ik mogen dan ook altijd iets uit de snoeppot.”
Vincent en Amber stonden met hun verhaal in Diabc 4, 2025.
Foto en video credit: Dirk Jansen. Tekst: Daniela Koele
Voluit leven met diabetes. Dat is waar Diabetesvereniging Nederland voor staat. Samen zetten we ons in voor goede zorg en een beter leven voor alle mensen met diabetes.