Bloedglucosemeters
Met een klein druppeltje bloed uit je vinger meten hoeveel glucose erin je bloed zit. Dat doe je met een prikpen, teststrips en een bloedglucosemeter. Tot 2019 was de bloedglucosemeter de standaard manier van de glucosewaarde meten voor iedereen.
Hoe meet je met een bloedglucosemeter?
Een bloedglucosemeter is een apparaatje waarmee je test hoeveel glucose er in je bloed zit. Dat doe je zo: met een prikpen prik je een klein gaatje in je vingertop. Je duwt er een klein druppeltje bloed uit. Dat druppeltje bloed laat je op een teststrip vallen. De teststrip schuif je in de bloedglucosemeter. Na enkele seconden zie je in het scherm van de bloedglucosemeter hoeveel glucose er op dat moment in je bloed zit.
Wat is het nadeel van de bloedglucosemeter?
Het vervelende van een bloedglucosemeter is dat je steeds een losse meting moet doen. En dit 4 of 5 keer per dag. Voor veel mensen met diabetes en ook zeker voor kinderen is dit geen fijn moment. Ook kunnen je vingertoppen er ongevoelig of juist pijnlijk van worden. Dat meetmoment geeft ook alleen maar informatie over het prikmoment. Niet over of je glucose aan het stijgen is of dalen. Of hoe het een paar uur geleden zat.
Wat is het verschil met een glucosesensor?
Sinds 2019 is bij veel mensen de bloedglucosemeter vervangen voor een glucosesensor. Lees hier meer over de glucosesensor. De glucosesensor haalt de waarden van de glucose elke paar minuten uit je vetweefsel. Je kunt dus de waardes zien zonder dat je er elke keer voor in je vinger hoeft te prikken. En het is nog belangrijker dat je de trends ziet over een dag of langere periode. En je weet wanneer je waardes stijgen of dalen. Je kunt daar dan gelijk iets aan doen, zoals insuline toedienen, extra bewegen of bijvoorbeeld wat eten.
Waarom dan toch een bloedglucosemeter?
Er zijn mensen die zo gewend zijn aan de bloedglucosemeter dat ze daar niet van afstappen. Ook zijn er mantelzorgers die er voor kiezen om met een bloedglucosemeter te werken. Daarnaast zijn er zorginstellingen waar ze de bloedglucosemeters verkiezen boven de glucosesensor.
Ook mensen die een glucosesensor gebruiken, hebben bijna altijd een bloedglucosemeter in huis. Als de glucosesensor niet werkt of je vertrouwt de waardes niet, dan moet je alsnog met de vingerprik en de bloedglucosemeter de controle doen.
Hoe krijg ik een bloedglucosemeter?
Als je 4x per dag insuline gebruikt, kom je in aanmerking voor vergoeding van een bloedglucosemeter, prikpen en teststrips.
Kom je niet in aanmerking voor vergoeding dan kun je ervoor kiezen zelf een bloedglucosemeter aan te schaffen. De bloedglucosemeter is niet heel duur. De teststrips die je er voor moet gebruiken zijn wel wat prijziger omdat je die steeds opnieuw moet aanschaffen.
Hoe kies je een bloedglucosemeter?
Jij bepaalt samen met je behandelaar welke bloedglucosemeter het beste bij jou past. En dus niet de leverancier, zorgverzekeraar of apotheek.
Er zijn veel soorten meters op de markt. De verschillen zitten in bijvoorbeeld de grootte van het afleesscherm, het geheugen en de soort teststrips die erbij horen. Kortom: het kiezen van een bloedglucosemeter is maatwerk.
Vergoeding teststrips bij diabetes type 2
Heb je diabetes type 2, dan krijg je de teststrips alleen bij insulinegebruik vergoed. Er is een verschil in vergoeding, afhankelijk van het aantal keer per dag dat je insuline spuit. Je krijgt 100 teststrips per kwartaal vergoed als je minder dan 3 keer op een dag insuline spuit. Spuit je 3 keer op een dag of vaker insuline, dan krijg je 400 teststrips per kwartaal vergoed. Spuit je 4 keer op een dag of vaker insuline, dan kom je ook in aanmerking voor een glucosesensor.
Vergoeding teststrips bij diabetes type 1
Gebruik je de bloedglucosemeter puur als back-up voor de sensor, dan krijg je meestal 50 teststrips per kwartaal vergoed.
Gebruik je geen glucosesensor, dan krijg je vanuit de basisverzekering 400 teststrips per kwartaal vergoed.
Te weinig teststrips?
Waarschijnlijk is het aantal teststrips dat maximaal standaard vergoed wordt voor jou niet voldoende. Bespreek dat met je behandelaar. Die kan bij de leverancier of apotheek aangeven dat je meer teststrips nodig hebt en waarom. Je zorgverzekeraar is verplicht je passende zorg te (laten) bieden, waarbij de verzekeraar zelf mag bepalen wat ‘passend’ is.